Internet of going back in Time

Het Internet der Dingen, of in het Engels het Internet of Things (IoT). Al een tijdje interesseert het mij bovengemiddeld en dat heeft mede te maken met mijn achtergrond. Al weer héél lang geleden (…) was ik altijd aan het experimenteren met electronica. Afgedankte TV’s, sensoren in mijn modelspoorbaan en een zelfgebouwde rondeteller met infraroodsensoren in mijn Carrera racebaan. Maar ook uren ‘spelen’ met de Philips elektronische experimenteerdozen. De voorloper van een breadboard met van die veertjes waar je weerstandjes en transistoren tussen klemde om zo alarmsystemen, radio’s en weet ik wat nog meer te maken.

Wat later ging ik electronica studeren aan de Hogeschool Utrecht. Ik liep stage bij Philips in Eindhoven en eigenlijk wilde ik die boeiende wereld van weerstanden, condensatoren, transistoren en chips in. Maar ja, in die tijd waren de banen in de electronica niet dik gezaaid, terwijl de IT volop in opkomst was. En zo ging ik wel bij Philips werken, maar niet in de hardware.

Een jaar of 10 later, kwam ik door een goede vriend in de wereld van de datawarehouses en Business Intelligence terecht. Een stap waar ik wel eens een klein beetje spijt van heb gehad. Want waar ik tot dat moment nog software in mobiele telefoons of besturingssoftware voor wafer steppers schreef, was deze stap er letterlijk één nog verder van de electronica vandaan.

En toen kwam het Internet of Things. Dingen die aan het internet hangen en data, heel veel data produceren. De laatste weken ben ik eens in de wereld van die dingen gedoken ter voorbereiding op een hackathon die we vanuit Info Support organiseren. Het voelt wel een beetje als een stap terug in de tijd. Niet zo zeer door die stap terug naar een oude liefde, maar ook omdat de wereld van IoT nog niet zo ver is als ik dacht. Waar ik verwachte dat er inmiddels wel veel sensoren zouden zijn die je plug-en-play aan het internet kunt koppelen, is dat nog niet zo. Dat wil zeggen, er zijn wel dingen op dat gebied, maar die zijn óf alleen geschikt voor gebruik in huis (domotica), óf ze zijn héél duur… Wil je betaalbaar ervaring met IoT opdoen, kom je toch uit op Arduino’s of Raspberry Pi’s, breadbordjes, heel veel draadjes, losse sensoren en weerstandjes. En zo ben ik inmiddels lekker ouderwets aan het spelen geslagen met een Microsoft Azure IoT starter kit bestaande uit een Adafruit Feather HUZZAH ESP8266 (een klein computertje inclusief WiFi) en een handvol sensoren, draadjes en een breadboard. De komende tijd zal ik je op de hoogte houden van mijn experimenten! Zelf aan de slag? Kijk eens op www.azure.com/IoTstarterkits. Hier vind je alles over deze boeiende wereld. Kits om zelf aan de slag te gaan, maar ook hele tutorials om je eerste data te uploaden naar de Microsoft Azure cloud.